پاداش اهل مدینه (قرآن)خداوند به اهل مدینه به شرط شرکت در جهاد وعده پاداش داده است. ۱ - آیات دال بر پاداش اهل مدینهوعده پاداش به اهل مدينه (انصار)، در صورت همراهى با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در جهاد: ما كان لأهل المدينة ومن حولهم مّن الأعراب أن يتخلّفوا عن رّسول اللّه ولايرغبوا بأنفسهم عن نّفسه ذلك بأنّهم لايصيبهم ظمأ ولا نصب ولا مخمصة فى سبيل اللّه ولايطون موطئا يغيظ الكفّار ولاينالون من عدوّ نّيلا إلّاكتب لهم به عمل صلح إنّ اللّه لايضيع أجر المحسنين• ولاينفقون نفقة صغيرة ولا كبيرة ولايقطعون واديا إلّاكتب لهم ليجزيهم اللّه أحسن ما كانوا يعملون. سزاوار نيست كه اهل مدینه و باديه‌نشينانى كه اطراف آنها هستند از رسول خدا تخلف جويند، و براى حفظ جان خويش از جان او چشم بپوشند، اين به خاطر آن است كه هيچ تشنگی به آنها نمى‌رسد، و نه خستگی، و نه گرسنگی در راه خدا، و هيچ گامى كه موجب خشم كافران شود برنمى‌دارند، و ضربه‌اى از دشمن نمى‌خورند، مگر اينكه به واسطه آن عمل صالحى براى آنها نوشته مى‌شود، زيرا خداوند پاداش نيكوكاران را ضايع نمى‌كند. و هيچ مال كوچك يا بزرگى را (در اين راه) انفاق نمى‌كنند و هيچ سرزمينى را (به سوى ميدان جهاد و يا در بازگشت) نمى‌پيمايند، مگر اينكه براى آنها نوشته مى‌شود تا خداوند آن را به عنوان بهترين اعمالشان پاداش دهد. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۷۸، برگرفته از مقاله «پاداش اهل مدینه». |